برای کودکان سوگند باید خورد – گشوده بازوان دشتی

برای کودکان سوگند باید خورد
‎که روزی موج می زد، بال می گسترد
‎چون دریا، درخت اینجا
‎فشانده گیسوان رودی
‎گشوده بازوان دشتی
‎چمنزاری و گلگشتی
‎چه پیش آمد
‎چه پیش آمد
‎که آن گل‌های خوبی ناگهان پژمرد؟
‎محبت را و رحمت را
‎مگر دستی شبی دزدید و با خود برد
‎کجا باور کنند آن روزگاران را
‎برای کودکان سوگند باید خورد