ترانه آذری بو سوگی از کارن کایا (دوست داشتن)
اگر با موهای بلوند خود راه می روید
تو روزهایم را روشن می کنی
لحظه های گذشته را فراموش نکنید
ساعت های طولانی، جاده های طولانی
به چشمانش نگاه کردم
تمام روز سرم شلوغ بود
من به کسانی که تو را نمی خواستند شلیک کردم
ای عشق من تنهام نذار
در این دنیا این عشق فقط من و تو هستیم
دوستان عجیبی گم شده اند و گم شده اند
روزی روزگاری زندگی سخت بود، آهی کشیدم
تو هستی، هر کلمه ای عشق را به قلبم می آورد
شما دنیای خودتان هستید و همیشه به راه خود ادامه می دهید
تنها دنیای شما را قلبا دوست داشته و به یاد خواهد آورد
افسانه ما در همه جا زندگی می کند و شکوفا می شود
بیا و برو دور و بر، ای بخت.
******
SARI saçlarini açib gezersen
Ömür günlərimi gözelledersen
Unutma ne oldu geçen anlari
Uzun saatlari uzun yollari
Gözlerine baxa baxa qalmişam men
Qada balasin bütün günler almişam men
Seni istemiyenleri atmişam men
Ay sevgilim atma meni qala bilmirem
BU dünya bu sevgi tek menim və senindir
Yaman gün yad dostlar itibdir yar gelibdir
Bir Zaman yaşamax çetin oldu ah çekirdim
SEN Varsan, qelbime hər sözün eşq getirir
SEN özün dünyasan her zaman devam edirsen
Senin tek dünyani can sever, ürek yad eyler
Her yerde dastanimiz yaşayib gül bitirer
Gel gedey uzaxlara, bir qedey qabaxlara, ey bextever